Jak dobrze byc znowu z Wami

To ten glupi windows! Dlatego nie moglam dodawac nowych notek! Jak dobrze byc tu znowu. Dziwny, San, Mientufka, ja caly czas bylam tutaj, patrzylam, chcialam pisac, a nie moglam. A teraz juz jestem. Ale za to bycie zaplacilam ogromna cene. Wszytskie moja dane, zbierane przez rok grafiki, obrazki, filmy, muzyka, wszystko zniknelo z twardego dysku. Nowy numer uczelnianej gazetki, prawie caly... poszedl sie jebac. Lsty nie wyslane. Mysli nie poskladane. Zmysly, emocje. Muzyka... moja ukochana muzyka, moje empetrojki... zdjecia... zdjecia z ostatniego roku... . Wszystko. Nieodzalowane. Moja proza tez. Napisalam nowa, a juz jej nie ma.

Te dane byly czesca mnie. Pieczolowicie zbierane. Obrabiane na Corelu, tla, wzorki, inne pierdoly.

Zniknely zapisy rozmow z Nim. Te, w ktorych pisze mi, ze wyjezdza, ze chce ukladac sobie zycie gdzies tam i z ktos tam. Ktosiem, co na Niego czeka. Otworzylm sie przed Nim. Powiedzialam, co czuje. Zaplakana, ledwo widzaca literki,o trzciej w nocy pisalam, ze nie chce byc tylko epizodem w Jego zyciu. Ze boje sie, ze o mnie zapomni. Ze byl dla mnie kims wyjatkowym. I jak bardzo chcialabym uslyszec, ze ja dla Niego tez. I jak tego nie uslyszalam.

Usmiecham sie z przekasem. Juz nawet nie potrafie byc smutna. Odchodzac zabral czesc mnie. Teraz wszystko jest mi obojetne. Chwilka zalu, i chlust, splywa po mnie. chwilka radosci, i splywa po mnie niemniej. Po raz ostatni pomylilam niebo z gwiazdami odbitymi noca od powerzchni stawu.

Dzieki niemu nabralam znowu pewnosci. Gdzies wrocila moja sila przebicia. Musze sie o to troszczyc, zeby znowu nie polazlo precz. Stalam sie jeszcze wieksza suka niz bylam. (...) A ja tylko sie usmiecham z przekasem. Bo juz tylko na to mnie stac. Sa przy mnie przyjaciele.A j nie chce i nie potrafie z Nimi o tym rozmawiac. W ogole ja juz nie chce rozmawiac. Chyba najlepiej mi jest samej z soba.