bonnie

Zamiatałam po gipsowaniu. Mam qrwa chyba pilice płuc. A pyłu nie wykaszlę chyba do świąt. Ekh ekh. A dzisiaj na dworcu, ja jebie, niedziela, południe, mamy z tatami i dzieci z balonami, a tu kolo sobie w najlepsze szcza na mór. Myślał, że się zaczai, bo niby, qrwa dworzec w pierdziszewie, zero przechodnia o tej porze. Ale nie wkalkulował mnie wracającej z kasy biletowej na peron. Dla tej miny i krępacji warto było usłyszeć ohydny odgłos szczyn chlupiących o mór. Niestety nie mogłam o tym opowiedzieć bratu, bo akurat się obraziłam, że nie chciał mi dać paczki czipsów, mając dwie duże. A Jego koledze mi się nie chciało. A w pociągu w Katowicach wsiadła baba i co się odezwę, to  ona już, lornetkowiec obcinacz, co mówię. W sumie, to starsza, ale zadbana jak nastolatka. Ciekawe jak ja pogodzę się ze swoją starością. Anyway, tak mnie zdenerwowała, że w kiedy mój brat powiedział o jakiejś przechodzącej sztuce, że fajna dupcia, ja teatralnie się zdziwiłam, że no co Ty, ta kobieta ma chyba z 50 lat. No i już więcej nie patrzyła. Zapalę sobie lampkę, bo cosik przyciemniawo.

Dzwoniła moja ciotka, ja Jej, że zakochana i cierpiąca, Ona, że bez nauki i tak mnie nikt nie zechce, więc mam się uczyć. Czasami mam wrażenie, że mówię w jakimś obcym, niezrozumiałym dla innych językiem. Innych czyli rodziny. Eeee, idę, bo się rozsentymętnie. A tego przecież byśmy nie chcieli. KANAREK, qrwa ;)

Jest spoko. Chciałam skasować tamten wpis. Ale chyba tego nie zrobię. Bałam się, byłam wystraszona, bezradna i samotna. No, może nie do końca taka bezradna. W twa tygodnie po... zapłodnieniu można zrobić taki zastrzyk, który powoduje poronienie. Stać mnie na niego, nie musiałabym nawet się przyznawać. W ostateczności poszłabym z koleżanką. Ale właśnie... ten strach paniczny... te obrazy w głowie... . Koniec o tym. Już dobrze. Mamy przed sobą kilka ostatnich dni. Mam zamiar je wykorzystać. Nie smucić się. Potem przyjdzie czas na smutek. Jak wyjedzie.

A to odwlekanie na później... . Myślałam mało logicznie. Proste. Jestem zwolenniczką zdania, że co ma być to będzie i że jeśli umiesz liczyć, to licz na siebie. Ale w tym przypadku oba przesłania pękły jak bańki z piany. To nie takie łatwe... to mogło zmienić całe moje życie... . Wiesz, Josh, już zmieniło... . Nowe doświadczenie... lepiej spłonąć niż zgasnąć... .

A może tak o strachu...? O przerażeniu? W końcu po to tego bloga mam.Żeby się wylewać. To się wyleję.

Bez wstępnych ceregieli. Nie w głowie mi teraz poetyckie metafory. Ostatnia pigułkę zjadłam w niedzielę. Cóż... jest późne popołudnie czwartkowe, a ja nadal bez okresu. Powinien być wczoraj. Ewentualnie dzisiaj. Qrwa. O niczym innym nie myślę. Jestem poważnie wystraszona. Koleżanka mnie pociesza. Że to od stresów przed egzaminami. Tia, może, faktycznie, bezstresowe to moje życie na pewno ostatnio nie jest. Ale Przyjaciółka nie wie, że w czasie najmniej do tego odpowiednim baraszkowałam z Nim w łóziu. Naturalnie naturalnie, tylko na pigułce i na styk. O ja jebie... . Jeśli do poniedziałku nic, to będę musiała mu powiedzieć, że kasa, którą z takim zapałem zarabiał, pęknie w innym celu, niż biby studenckie. Najchętniej już bym powiedziała, bo się boję, jestem sama i za dużo myśli mi po głowie lata. Ale nie powiem. Kiedyś już o tym gadaliśmy, wiem, że mogę na Niego liczyć, ale... taka próba naszej znajomości. Qrwa, i to teraz, na koniec wszystko może się skomplikować... . A jeśli On by mnie zostawił samą sobie...? Nawet nie chcę tak myśleć. Nie wierzę w to, że mógłby. Bo wtedy... czekałoby mnie jedno wielkie upokorzenie... . Mogłabym zrobić test ciążowy... . Ale... wolę to odwlec jak się da. Tysiąc razy myślałam już, jak Mu to powiem. Tak bardzo bym chciała, żeby mnie wtedy przytulił, powiedział, że jest ze mną i że będzie dobrze... . Bo ja się boję tak strasznie. To nie jest nie zdany egzamin, to jest, o ja jebie, ja się przecież boję, że jestem w ciąży!!! Z kolesiem, z którym tylko dobra, ale krótka przyjaźń mnie łączy!!! To jakiś koszmar! Koszmar...!!! Sama nie mogę w to uwierzyć... . To jest straszne... . 

..::Co Lubi Bonnie::..

Wyjaśnienie dla ewentualnych zbulwersowanych. Ciemna strona zła kilkakrotnie udzieliła się na moim blogu, z pewnymi niewybrednymi epitetami. Jest to na tyle irytujące, że aż poniosły mnie nerwy, a blog to najbardziej dobitny sposób na wyrażenie złości. Jedyną osobą, która powinna czuć się urażoną, jest właśnie moja "cicha wielbicielka". Tłumaczę sie tu po raz pierwszy i ostatni. Tym bardziej, że nie mam w zwyczaju reagować na wpisy osób, nie zostawiających nawet loga prawdziwego. Tyle. Tym razem bez bluzgów.

ps. Przekleństwa nie są domeną tylko niskich sfer społecznych, Panie Hmm. To raczej sposób i barwnośc wyrażanych myśli mogą o tym świadczyć.Tak więc byłabym zobowiązana.